motylek- nazwa stylu, zwanego również delfinem.
Charakterystyczne dla tego stylu jest jednoczesne wyrzucanie nad wodą
obu rąk i "odbijanie" się nogami. Na jeden ruch ramion przypadają dwa
odbicia nogami.Ciało musi pozostawać w pozycji na piersiach.
Ramiona
muszą być przenoszone jednocześnie, nad powierzchnią wody do przodu, a
następnie równocześnie do tyłu. Wszystkie ruchy nóg muszą być wykonywane
w sposób równoczesny.
Styl motylkowy jest uważany za
najtrudniejszy z czterech podstawowych stylów pływackich.
Dawniej
(na początku) technika „stylu motylkowego” różniła się od współczesnej.
Układ rąk wyglądał identycznie jak teraz, ale nogi pracowały tak
jak w stylu klasycznym, czyli „żabce”.
Technika pływania stylem
delfin została zaczerpnięta z naturalnego ruchu delfinów w wodzie. Jest
to bardzo złożony i trudny koordynacyjnie ruch.
Dla ułatwienia
wyobrażenia ruchu dobrze jest zademonstrować pełen styl i poszczególne
ćwiczenia w wodzie, a także nauczyć pracy nóg i rąk na lądzie.
W
pływaniu delfinem ułożenie ciała ulega nieustannym zmianom.
Styl motylkowy - delfin
Lekko ugięte w stawach łokciowych ramiona, z dłońmi położonymi nieco szerzej od szerokości barków, rozpoczynają chwyt wody. Dłonie kierują się w dół i na zewnątrz. Biodra są wypychane w górę, co stanowi reakcję na uderzenia nóg w dół. Duży wir wodny w końcu stóp świadczy właśnie o zakończeniu pierwszego uderzenia nóg. Uderzenie to ma ogromne znaczenie w utrzymaniu wysokiej prędkości wewnątrzcyklowej.
Ugięcie ramion stopniowo pogłębia się, co umożliwia powstanie efektu tzw. wysokiego łokcia. Dłonie rozpoczynają pociągnięcie w kierunku w dół i na zewnątrz. Głowa unosi się, aby zapobiec zbyt dużemu zanurzeniu się ciała. Ciało przyjmuje bardzo korzystny opływowy kształt.